The road to hell

Na Uganda zijn we naar Kenia gegaan. Tijdens het rijden zagen we een andere overland auto voor ons, iets wat we al een tijd niet hadden gezien. We kwamen dichterbij en zagen dat dit ook Nederlanders waren. Ze hebben exact dezelfde auto als wij, maar dan in het geel. We zijn gestopt en ze maken dezelfde route als wij en waren dus ook op weg naar Ethiopie. De weg van Marsabit naar Moyale staat bekend als een erg slechte weg en ook nog eens als een gevaarlijke weg ivm bandieten. De laatste maanden is het er vredig en rustig, maar men raadt aan om of met beveiliging te reizen of met meerdere auto's. Dus wat hadden we een geluk dat we Jort en Manon tegen kwamen, kunnen we achter elkaar aan rijden.
Na een nacht de camping in Marsabit, je wilt er nog niet dood gevonden worden, en waar de bavianen 's nachts ruzie aan het maken zijn, zijn we om zes uur 's ochtends vertrokken. Na een kwartier rijden kwamen we aan het begin van de weg waar een politie check point is. We werden aangehouden en er werd ons verteld dat er dicht bij Moyale gevochten werd tussen twee stammen, dus we mochten wel doorrijden, maar ze konden onze veiligheid niet garanderen. Hebben wij weer, al maanden niets aan de hand, moeten wij over die weg van 225 km lang, konden we er niet door. We zijn toen met z'n vieren naar de politie gegaan in Marsabit. De chief daar vertelde dat het nu weer rustig was, maar dat we sowieso onder begeleiding van twee gewapende militairen moesten reizen. De kans dat er iets zou gebeuren is niet aanwezig, maar ze willen geen enkel risico nemen dus vandaar. Ook wij wilden geen enkel risico nemen, dus besloten we nog een dag in het mooie,,pitoresce Marsabit te blijven, want het was ondertussen al half negen en de tocht zou ongeveer 8 uur duren als alles goed gaat, maar je hebt zo snel pech met de auto op zo'n kutweg, vandaar dat we bleven. De militairen stonden de volgende dag om zes uur voor ons klaar, we hadden ruimte gemaakt in de auto, want we hebben maar plek voor twee. En uiteraard, er was niets aan de hand onderweg. Het was een prachtig gebied, een woestijn, met veel kamelen en ezels en een paar hutjes onderweg en uitgerekte vlaktes. De conditie van de weg viel erg mee, we hebben ergere wegen meegemaakt, dus road to hell, zoals de weg omschreven wordt, vinden wij wat overdreven. Na zes uur rijden waren we tien km voor de grens van Ethiopie en ja hoor, kregen we een lekke band. Altijd als je er bijna bent......gelukkig ben ik nu ervaren, dus die was binnen no time verwisseld, en na lang wachten bij de grens, men had lunch pauze, zijn we in een hotel in Moyale beland, konden erachter kamperen, hebben de auto neer gezet en zijn lekker gaan eten met z'n vieren, blij dat we de reis zonder problemen hebben overleefd.
We gaan zo verder naar Yabelo, vier uur rijden van hier, moeten de auto schoonmaken en de band repareren.

Tot zover,

Marieke